Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Όλοι οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας και το παρασκήνιο της εκλογής τους


Όλοι οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας και το παρασκήνιο της εκλογής τους

- Το παρασκήνιο πίσω από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το 1974 μέχρι σήμερα
- Η άρνηση Κανελλόπουλου που έφερε την εκλογή Στασινόπουλου
- Η συμφωνία Ανδρέα Παπανδρέου και Κωνσταντίνου Καραμανλή που έφερε την πρόωρη παραίτηση του "Εθνάρχη"
- Πως ο Θόδωρος Ρουσόπουλος έπεισε τον Κώστα Καραμανλή να προτείνει για την προεδρία της Δημοκρατίας τον Κάρολο Παπούλια 

Ξεκινά στη Βουλή η διαδικασία για την εκλογή του έβδομου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στα 40 χρόνια της Μεταπολίτευσης η διαδικασία της εκλογής του «ανώτατου άρχοντα» της χώρας μπορεί να περιγραφεί ως ένα πολιτικό θρίλερ το οποίο περιέχει πολιτικές ίντριγκες, πλούσια παρασκήνια, διάλυση κομμάτων, έγχρωμα ψηφοδέλτια διαφορετικών αποχρώσεων και αρπαγή κάλπης…

Αν και ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελεί ένα ήσσονος σημασίας πολιτικό ζήτημα, μετά τον περιορισμό των αρμοδιοτήτων με την συνταγματική αναθεώρηση του 1985, ωστόσο οι 200 βουλευτές που απαιτούνται να συγκεντρωθούν στην πρώτη και δεύτερη ψηφοφορία, οι 180 στην τρίτη και η πρόβλεψη για διάλυση της Βουλής στην περίπτωση που δεν τελεσφορήσουν οι τρεις πρώτες ψηφοφορίες, περιέπλεξε πολλές φορές την κατάσταση εμπλέκοντας στο «παιχνίδι» το κομματικό συμφέρον.

1974

Δέκα μέρες μετά το δημοψήφισμα για την κατάργηση της βασιλευόμενης Δημοκρατίας η Βουλή, τον Δεκέμβρη του 1974, κλήθηκε να εκλέξει μεταβατικό Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο τότε πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής προτείνει το αξίωμα στον Παν. Κανελλόπουλο. Σύμφωνα με τον κ. Κανελλόπουλο, η πρόταση του έγινε από τον ίδιο τον Καραμανλή στην πρωθυπουργική κατοικία στην Ηρώδου του Αττικού. Η πίεση του Καραμανλή ήταν τόσο μεγάλη που ανάγκασε αρχικώς τον Αχαιό πολιτικό να υποκύψει (όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Η Ζώη μου»). Από την πρωθυπουργική κατοικία μεταβαίνει στο γραφείο του στην οδό Ακαδημίας 33 όπου σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρωθυπουργό ζητά περιθώριο άλλων δυο ωρών πριν γίνουν οι ανακοινώσεις. Ο Καραμανλής καταλαβαίνει την τελική άρνηση του Κανελλόπουλου και στρέφεται στην υποψηφιότητα του βουλευτή Επικρατείας της ΝΔ και Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας Μιχάλη Στασινόπουλου. Στις 17 Δεκέμβρη πραγματοποιείται στη Βουλή η διαδικασία ανάδειξης του Προέδρου της Δημοκρατίας. Υπέρ ψήφισαν οι 206 βουλευτές της ΝΔ ενώ κατά οι ΕΚ-ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ.

1975

Τον Ιούνιο του 1975, μετά την οριστικοποίηση της τελικής μορφής του πολιτεύματος με το νέο Σύνταγμα που ψηφίστηκε, προχωρά η πρώτη εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας με βάση το Σύνταγμα. Η ψηφοφορία εκείνη δεν είχε πολλά παρασκήνια. Ο Καραμανλής επέλεξε τον επίσης βουλευτή της ΝΔ και ακαδημαϊκό Κων/νο Τσάτσο. Χαρακτηριστικό της διαδικασίας υπήρξε ότι αντίπαλοι βρέθηκαν δυο στενοί φίλοι και «παιδιά» της συντηρητικής παράταξης ο Κ. Τσάτσος και ο Π. Κανελλόπουλος, οποίος προτάθηκε από την Ένωση Κέντρου (μετέπειτα ΕΔΗΚ). Έτσι εκλέχτηκε ο κ. Τσάτσος με 210 ψήφους (η ΝΔ διέθετε 215 βουλευτές) ενώ ο Π. Κανελλόπουλος συγκέντρωσε 65 ψήφους. Το ΠΑΣΟΚ και η Ενωμένη Αριστερά ψήφισαν λευκό.



1980

Ενώ η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, ο πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής θα μεταπηδήσει στο αξίωμα της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Θα χρειαστεί τρεις εκλογικές διαδικασίες. Η πρώτη ψηφοφορία θα διεξαχθεί στις 23 Απριλίου με την υποψηφιότητα Καραμανλή να συγκεντρώνει 179 ψήφους και στη δεύτερη στις 29 Απριλίου, 181 ψήφους. Τελικά εξελέγη στην τρίτη ψηφοφορία συγκεντρώνοντας 183 ψήφους (ΝΔ μαζί με βουλευτές της Εθνικής Παράταξης, του ΚΟΔΗΣΟ και της ΕΔΗΚ που δεν συντάχθηκαν με τις επιλογές των κομμάτων τους). Συνυποψήφιοι του Κ. Καραμανλή ήταν ο Ιωάννης Ζίγδης (4 ψήφοι της ΕΔΗΚ), ο Γιώργος Μυλωνάς (3 ψήφοι του ΚΟΔΗΣΟ), ο Ηλίας Ηλιού, ο Λεωνίδας Κύρκος και ο Στέλιος Παπαθεμελής (που έλαβαν από μια ψήφο).



1985

Το έτος του 1985 αποτελεί χρονιά ορόσημο για το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Πέρα από την «αποψίλωση» των αρμοδιοτήτων του «ανώτατου άρχοντα» με τη συνταγματική αναθεώρηση, διεξήχθη και η πλέον επεισοδιακή διαδικασία ανάδειξης του. Είναι η εποχή των «πράσινων» και «μπλε» καφενείων. Η πόλωση μεταξύ των οπαδών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο «κόκκινο» και θα ήταν αδύνατο να μην επηρεάσει και αυτή τη διαδικασία.

Όλα έδειχναν, αρχικώς, ότι βαδίζουμε προς μια δεύτερη θητεία του Κων. Καραμανλή μιας και όπως λέγεται ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου, σε συνάντηση των δυο ανδρών στο Προεδρικό Μέγαρο, του είχε προτείνει να είναι ξανά υποψήφιος, λέγοντας ότι στο ΠΑΣΟΚ τον ήθελαν οι περισσότεροι. Μάλιστα σε συνάντηση που έγινε στις 28 Φεβρουαρίου ετέθη υπ’ όψιν του πρωθυπουργού το κείμενο που θα εξέδιδε η Προεδρία της Δημοκρατίας σχετικά με την υποψηφιότητα Καραμανλή. Είχε συμφωνηθεί ακόμα να σταλεί στον Πρόεδρο το κείμενο της εισήγησης του Α. Παπανδρέου στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματός του. Αντί για την εισήγηση μια μέρα πριν τη συνεδρίαση επισκέφτηκε τον Π. Μολυβιάτη ο υπουργός Μ. Κουτσόγιωργας και διαβεβαίωσε δι’ αυτού τον Πρόεδρο δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα για την υποψηφιότητα Καραμανλή από το ΠΑΣΟΚ.



Την επόμενη, όμως, ο Α. Παπανδρέου αιφνιδιάζει τους πάντες και προτείνει στη συνεδρίαση του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου του κόμματος του την υποψηφιότητα του Αρεοπαγίτη Χρήστου Σαρτζετάκη. Αξίζει να σημειώσουμε ότι 22 χρόνια πριν ο Χ. Σαρτζετάκης ήταν ο ανακριτής που ανέλαβε την πολύκροτη δίκη για τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη. Μια δολοφονία που οδήγησε σε παραίτηση την τότε κυβέρνηση Καραμανλή και άνοιξε τον δρόμο της εξουσίας στην Ένωση Κέντρου. Η απόφαση αυτή όπως ήταν αναμενόμενο ξυπνούσε μνήμες και πολιτικά πάθη άλλων εποχών.

Ο Κων. Καραμανλής με το που μαθαίνει την πρόταση Παπανδρέου παραιτείται από την υπόλοιπη θητεία του και την ίδια μέρα αναχωρεί και από το Προεδρικό Μέγαρο χολωμένος, καθώς είχε μείνει με την εντύπωση ότι θα τον πρότεινε το ΠΑΣΟΚ.



Χρέη Προέδρου της Δημοκρατίας αναλαμβάνει, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, ο τότε πρόεδρος της Βουλής Γιάννης Αλευράς, δημιουργώντας ένταση μεταξύ των συνταγματολόγων για τον αν τα νέα του καθήκοντα τον επιτρέπουν να ψηφίσει για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στην πρώτη ψηφοφορία η υποψηφιότητα Σαρτζετάκη άθροισε 180 ψήφους. Οι 13 βουλευτές του ΚΚΕ -για πρώτη και τελευταία φορά μέχρι και σήμερα – ψήφισαν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας την επιλογή της κυβέρνησης ενώ δυο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έριξαν «λευκό».

Στη δεύτερη ψηφοφορία, ο προεδρεύων αντιπρόεδρος της Βουλής, Μιχαήλ Στεφανίδης, για να αποφευχθούν τυχόν διαρροές, διένειμε έγχρωμα ψηφοδέλτια (βεραμάν), προκαλώντας την οργή του τότε προέδρου της ΝΔ Κων. Μητσοτάκη. Η ψηφοφορία αυτή είχε και άλλα... ευτράπελα. Το ένα ήταν ο προβολέας, που μπήκε κατόπιν εντολής Παπανδρέου πάνω από τη κάλπη προκειμένου να διακρίνουν τα έγχρωμα ψηφοδέλτια. Η επεισοδιακή αυτή ψηφοφορία σημαδεύτηκε και από την αρπαγή της κάλπης από τον γαλάζιο βουλευτή Ιωαννίνων Ελ. Καλογιάννη, οποίος την μετέφερε στα γραφεία του κόμματος του!



Η κάλπη επεστράφη μετά από λίγη ώρα και η ψηφοφορία ολοκληρώθηκε χωρίς «διαρροές» και την υποψηφιότητα Σαρτζετάκη να συγκεντρώσει 182 ψήφους.

Στην τρίτη ψηφοφορία οι «διαρροές» θα επιστρέψουν και θα χρειαστεί η ψήφος του Γιάννη Αλευρά για να επιτευχθεί ο μαγικός αριθμός 181. Η ΝΔ θα αντιδράσει ακαριαίως καταθέτοντας πρόταση μομφής κατά του προεδρείου της Βουλής. Η πλειοψηφία της Βουλής όμως είχε αποφανθεί για την εγκυρότητα της ψήφου. Παρά την θετική έκβαση της ψηφοφορίας και την εκλογή Σαρτζετάκη η βαριά ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί οδήγησε στην πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

1990

Στις προεδρικές εκλογές του 1990 πρωτοστάτησε για άλλη μια φορά το κομματικό συμφέρον. Ωστόσο μετά την αναθεώρηση του 1985 η ψηφοφορία από μυστική μετατράπηκε σε φανερή.

Ο Κων. Μητσοτάκης φοβούμενος το μέτωπο συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ (είχαν ταχθεί υπέρ τη επανεκλογής Σαρτζετάκη) απέρριψε την πρόταση συναινετικής εκλογής. Πρότεινε μάλιστα την επανεκλογή του Κων. Καραμανλή ο οποίος όμως αρνήθηκε επαναλαμβάνοντας παλιότερη δήλωσή του ότι δεν συμμετέχει «σε αυτό που λέγεται σήμερα δημόσιος βίος» και τον είχε παρομοιάσει παλιότερα με «φρενοκομείο».

Στις τρείς ψηφοφορίες που διεξήχθησαν για τυπικούς λόγους, οι βουλευτές της ΝΔ της ΝΔ ψήφισαν «παρών», χωρίς όμως να λείψουν τα απρόοπτα. Στην τρίτη ψηφοφορία η βουλευτής των Οικολόγων Μαρίνα Δίζη ανάρτησε μέσα στην αίθουσα της Ολομέλειας πανό που έγραφε «φτάνει πια η κοροϊδία με τον συν ένα, τον Πρόεδρο και το νέφος». Αυτό είχε ως αιτία την έντονη αντίδραση της τότε βουλευτή της ΝΔ Άννα Συνοδινού οι οποία ζήτησε να απομακρυνθεί η βουλευτής από την αίθουσα λέγοντας «αυτή δεν είναι Βουλή. Βγάλτε την έξω». Η προτροπή δεν έγινε αποδεκτή από τον πρόεδρο της Βουλή Αθ. Τσαλδάρη και έτσι αποχώρησε η Άννα Συνοδινού και από την αίθουσα αλλά και από την πολιτική γενικότερα.

Μετά τις εκλογές της 8ης Απριλίου ο Κων. Καραμανλής αποδέχτηκε την πρόταση να είναι υποψήφιος. Αφού απέβη άκαρπη η πρώτη ψηφοφορία στην οποία χρειαζόταν 180 ψήφοι (το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον Γ. Αλευρά και ο ΣΥΝ τον Κ. Δεσποτόπουλο). Στη δεύτερη εξελέγη τελικά ο Κ. Καραμανλής με τους 150 ψήφους της ΝΔ, τη μια ψήφο του Θ. Κατσίκη που είχε εκλεγεί με τη ΔΗΑΝΑ και τις δυο των βουλευτών της μουσουλμανικής μειονότητας που είχαν εκλεγεί ως ανεξάρτητοι.



1995

Η αιφνίδια πρόταση της υποψηφιότητας του Κωστή Στεφανόπουλου από τον τότε πρόεδρο της ΠΟΛ. ΑΝ. Αντώνη Σαμαρά, η οποία διέθετε 10 βουλευτές έδωσε αδιέξοδο στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ η οποία είχε επιστρέψει λίγους μήνες πριν στην εξουσία και δεν ήθελε με τίποτα να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές.



Η κίνηση αυτή απομόνωσε και πολιτικά τη ΝΔ, καθώς ο πρόεδρος της Μιλτιάδης Έβερτ είχε προτείνει την υποψηφιότητα του τέως Προέδρου της Βουλής Αθ. Τσαλδάρη. Οι δυο ψηφοφορίες απέβησαν άκαρπες ενώ στην τρίτη επετεύχθη ο αριθμός 181 με τη σύμπραξη ΠΑΣΟΚ – ΠΟΛΑΝ, το ΚΚΕ ως συνήθως επέλεξε το «παρών».



2000

Άλλη μια εκλογική διαδικασία με έντονο κομματικό παρασκήνιο. Στις ευρωεκλογές του 1999 μετά από εννιά χρόνια η ΝΔ κερδίζει σε εκλογική μάχη το ΠΑΣΟΚ. Οι βουλευτές της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης άφηναν να εννοηθεί ότι θα χρησιμοποιήσουν την προεδρική εκλογή για τη διενέργεια πρόωρων εκλογών.

Ωστόσο στις 8 Φεβρουαρίου, με την συναινετική ψήφο για πρώτη φορά των δύο τότε μεγάλων κομμάτων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, ο Κωστής Στεφάνοπουλος θα επανεκλεγεί στο ανώτατο πολιτικό αξίωμα με 269 ψήφους (10 του ΣΥΝ ψήφισαν το Λ. Κύρκο ενώ 17 του ΚΚΕ και του ΔΗΚΚΙ ψήφισαν «παρών»).

2005

Το Δεκέμβρη του 2004 η επιλογή του Κ. Παπούλια από τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή αιφνιδίασε τους πάντες. Οι επιλογές που όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν ακουσθεί και γραφτεί κατά κόρον από τα ΜΜΕ ήταν οι υποψηφιότητες του Ν. Κωνσταντόπουλου και του Απ. Κακλαμάνη. Η πρώτη απορρίφθηκε γιατί δεν ήταν βέβαιο ότι θα συνέπραττε το ΠΑΣΟΚ ενώ η δεύτερη λόγω του άστατου και απρόβλεπτου χαρακτήρα του πρώην προέδρου της Βουλής.

Ένα όμως ήταν σίγουρο, ότι ο υποψήφιος Πρόεδρος θα προερχόταν από την Αριστερά μιας και η ΝΔ δεν είχε τον απόλυτο συσχετισμό δυνάμεων και δεν ήθελε με τίποτα την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Βλέποντας το αδιέξοδο, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος ζήτησε από τον Κώστα Καραμανλή να του επιτρέψει να βρει λύση. 



Έτσι στις 19 Νοεμβρίου σε μια επίσκεψη του Καραμανλή στα Ιωάννινα, όταν είδε τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ Κ. Παπούλια στις πρώτες θέσεις δεν το πολυσκέφτηκε και έστησε την πρώτη γνωριμία Καραμανλή – Παπούλια. Έπεισε τον πρωθυπουργό κατά την αποχώρησή του να αλλάξει πορεία και να χαιρετήσει δια χειραψίας τον πρώην στενό συνεργάτη του Ανδρέα Παπανδρέου, όπως και έγινε.

Με την επιστροφή στην Αθήνα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αποκαλύπτει την σκέψη του στον Καραμανλή όποιος την βρίσκει ενδιαφέρουσα. Από τότε το συζήτησαν πολλές φορές χωρίς όμως να πουν τίποτα σε κανένα. Την ίδια πρόταση, λίγες μέρες αργότερα, δέχτηκε ο Κώστας Καραμανλής και από τον Π. Μολυβιάτη. Τότε ο κύβος ερρίφθη και έδωσε το ΟΚ στον Ρουσόπουλο να βολιδοσκοπήσει τις προθέσεις του Κ. Παπούλια.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος άρχισε να τηλεφωνεί στον κ. Παπούλια αλλά τα τηλέφωνα που είχε δεν λειτουργούσαν. Τελικά βρήκε το κινητό του πρώην υπουργού του τηλεφώνησε χωρίς να αποκαλύψει όμως την ταυτότητά του. «Λέγομαι Γεωργιάδης και κάνω μια έρευνα για το Σκοπιανό. Πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσω μαζί του» είπε στον συνεργάτη του που σήκωσε το τηλέφωνο. «Δεν μπορώ να τον ενοχλήσω τώρα. Είναι μεσημέρι και ξεκουράζεται...» απάντησε εκείνος και δεσμεύτηκε να ενημερώσει τον Ηπειρώτη πολιτικό για το τηλεφώνημα.

Τελικά ο κ. Παπούλιας απάντησε μετά από τρεις μέρες «Κάρολε, είμαι ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος και πρέπει να μιλήσουμε. Πότε θα κατέβεις στην Αθήνα;» ήταν τα λόγια του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Συναντήθηκαν δύο ημέρες αργότερα σε ένα διαμέρισμα στενού συνεργάτη του κ. Παπούλια, στην οδό Ραβινέ, κοντά στο Χίλτον. Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος πήγε με το αυτοκίνητο της γραμματέως του και συζήτησαν επί τρεις ώρες πίνοντας τσίπουρο από τη Μολυβδοσκέπαστη. Συμφωνήθηκε να συναντηθούν και με τον κ. Καραμανλή σε άλλο διαμέρισμα, το βράδυ του Σαββάτου 11 Δεκεμβρίου.



Το πρωί της ημέρας εκείνης, όμως, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε ένα πρόβλημα. Την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Παπανδρέου μιλούσε στην Πάτρα στην 4η Εθνική Θεματική Συνδιάσκεψη με θέμα «Παιδεία- Πολιτισμός- Αθλητισμός». Τι θα συνέβαινε αν ο κ. Παπούλιας θεωρούσε σκόπιμο να ενημερώσει για τις εξελίξεις το πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ; Υπήρχε ο κίνδυνος να προλάβει τη ΝΔ το αντίπαλο κόμμα και να ανακοινώσει πρώτο ότι θα στηρίξει την υποψηφιότητα Παπούλια. Όλο το σχέδιο θα γυρνούσε σε βάρος της κυβέρνησης... Στο Μαξίμου δημιουργήθηκε πανικός...

Αποφασίστηκε να ματαιωθεί το ραντεβού Παπούλια- Καραμανλή ώσπου να τελειώσει η ομιλία Παπανδρέου στην Πάτρα.

Το ραντεβού έγινε κανονικά την Κυριακή, λίγες ώρες πριν από την επίσημη ανακοίνωση.«Είστε το πρόσωπο που μπορεί να εννοήσει τους Έλληνες. Διαθέτετε σύνεση, σοβαρότητα και υπευθυνότητα και η θητεία σας θα είναι ένα ορόσημο» είπε ο τότε πρωθυπουργός στον κ. Παπούλια, ο οποίος με τη σειρά του τον ευχαρίστησε για την «τιμητική πρόταση», υπογραμμίζοντας την ανάγκη συναίνεσης στα μεγάλα θέματα.

Στις 8 Φεβρουαρίου του 2005 πραγματοποιείται στη Βουλή η εκλογική διαδικασία με πανηγυρική εκλογή του Κάρολου Παπούλια καθώς κατόρθωσε να συγκεντρώσει τον αριθμό ρεκόρ των 279 ψήφων.

2010

Η επανεκλογή Παπούλια δεν είχε πολλά παρασκήνια μιας και είχε προηγηθεί η πρόωρη προσφυγή της κυβέρνησης Καραμανλή στις κάλπες, τον Οκτώβριο του 2009 και η επάνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, αφού πρώτα ο Γιώργος Παπανδρέου είχε διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να συναινέσει στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, βάζοντας τη χώρα σε μια μακρά προεκλογική περίοδο.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί στις 3 Φεβρουαρίου 2010 και η επανεκλογή Παπούλια επιτυγχάνεται με 266 ψήφους (ΠΑΣΟΚ –ΝΔ –ΛΑΟΣ).


Ενισχύθηκε η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα με 160 συν 8 «ναι» - Στην τρίτη ψηφοφορία η τελική μάχη

enisxythhke-h-ypopshfiothta-toy-stayroy-dhma-me-160-syn-8-nai
Ολοκληρώθηκε η δεύτερη ονομαστική ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής για την εκλογή του Σταύρου Δήμα στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα ενισχύθηκε με επιπλέον 8 ψήφους από την πρώτη ψηφοφορία. Έτσι από το 160 της 17ης Δεκεμβρίου ο κ. Δήμας απέσπασε 168 θετικές ψήφους
Οι οκτώ ανεξάρτητοι βουλευτές που ψήφισαν Σταύρο Δήμα είναι οι: Μίκα Ιατρίδη, Βασίλης Οικονόμου, Παναγιώτης Μελάς, Γιάννης Κουράκος, Γιώργος Κασαπίδης, Κώστας Γιοβανόπουλος, Στάθης Μπούκουρας,Βαλάντης Αλεξόπουλος. 
Παρών ψήφισαν 131 βουλευτές ενώ μια βουλευτής ήταν απούσα η κ. Μαρία Κόλλια Τσαρουχάη οποία σύμφωνα με πληροφορίες απουσίαζε λόγω προβλήματος υγείας. 
Ωστόσο ερωτήματα πλέον για την τρίτη ψηφοφορία προκαλεί η στάση της ανεξάρτητης Ν. Φούντα και της απούσας Μ. Κόλια. 

Στην τρίτη ψηφοφορία που θα διεξαχθεί τη Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου στις 12 το μεσημέρι η κυβέρνηση αναζητά ακόμη 12 θετικές ψήφους, για να εκλέξει πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Επενδύσεις 1,8 Δισ. Δολαρίων από τους Έλληνες Εφοπλιστές για την Αγορά Πλοίων Μεταφοράς LNG

Η αγορά του LNG επεκτείνεται με ραγδαίους ρυθμούς σε παγκόσμια κλίμακα και οι Έλληνες εφοπλιστές δίνουν δυναμικό «παρών», προχωρώντας σε επενδύσεις για την αγορά πλοίων μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, σχεδιάζουν να επενδύσουν το ποσό - ρεκόρ των 1,8 δισ. δολαρίων για την αγορά 11 νέων πλοίων μεταφοράς LNG.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα της Wall Street Journal, οι εφοπλιστές στοιχηματίζουν ότι η πτώση στις τιμές θα ενισχύσει τη ζήτηση για τέτοιου είδους πλοία, καθώς οι ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούν να απεξαρτηθούν ενεργειακά από τους ρωσικούς αγωγούς μεταφοράς φυσικού αερίου. Επίσης και οι ΗΠΑ αναμένεται ότι θα ξεκινήσουν να εξάγουν LNG από το 2018.
Τα πλοία μεταφοράς LNG, κόστους περίπου 200 εκατ. δολαρίων έκαστο, έχουν τριπλάσια τιμή από άλλα πλοία ανάλογου μεγέθους. 
Αλλά καθώς η αγορά για πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, ξηρού φορτίου και τα δεξαμενόπλοια, διαθέτει από πλεονάζουσα χωρητικότητα που ξεπερνά έως και 25% τη ζήτησης και οδηγεί σε μη βιώσιμες τιμές ναύλων, τα πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου συνήθως συνδέονται με επικερδή συμβόλαια, διάρκειας άνω των 10 ετών, αποφέροντας σημαντικά κέρδη στους ιδιοκτήτες τους.
Σύμφωνα με την WSJ, οι Έλληνες εφοπλιστές είναι οι «κυρίαρχοι των θαλασσών», καθώς έχουν στην κατοχή τους το 12% όλων των πλοίων που βρίσκονται στη θάλασσα και κατατάσσονται δεύτεροι, μετά τους Ιάπωνες, ελέγχοντας το 12% επίσης, των πλοίων μεταφοράς LNG. 
Ήταν μεταξύ των πρώτων που στράφηκαν στην αγορά LNG την περασμένη 10ετία, ενώ ο συνδυασμός παγκόσμιας ζήτησης για πιο καθαρές πηγές ενέργειας αλλά και διάφορων καταστροφικών γεγονότων (σ.σ. όπως για παράδειγμα το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα) λειτούργησε υπέρ τους.
Υπενθυμίζεται, τέλος, ότι στις 21 Οκτωβρίου ο υπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης είχε συναντηθεί με εφοπλιστές και στελέχη ναυτιλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στο χώρο του LNG και συγκεκριμένα με τους κ.κ. Γιώργο Προκοπίου της DYNAGAS LNG Partners LP, Νικόλαο Τσάκο της TSAKOS GROUP OF COMPANIES, Σταύρο Χατζηγρηγόρη, διευθυντή της MARAN GAS ΜΑΡΙΤΙΜΕ INC (του Ομίλου Αγγελικούση) και Θεοφάνη Σαλλή, γενικός διευθυντή της GASLOG LNG Services Ltd. (του Ομίλου Λιβανού).
Στη συνάντηση είχαν συζητηθεί οι τεχνικές και οικονομικές δυνατότητες που υπάρχουν, αναφορικά με την τροφοδοσία με CNG ή LNG των νησιών και των απομακρυσμένων περιοχών όπου δεν υπάρχει σχεδιασμός για τη σύνδεσή τους με το υπάρχον δίκτυο φυσικού αερίου στο ορατό μέλλον και είχαν εξεταστεί ενδεχόμενες επενδυτικές πρωτοβουλίες που ενδιαφέρουν τη χώρα μας, σε ζητήματα που σχετίζονται με την τροφοδοσία της ΝΑ Ευρώπης και την ανάπτυξη πλωτών σταθμών Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου.

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Μέγαρο Μαξίμου: Ή Πρόεδρος Δημοκρατίας στις 29 Δεκεμβρίου ή πρόωρες εκλογές στις 25 Ιανουαρίου


Μέγαρο Μαξίμου: Ή Πρόεδρος Δημοκρατίας στις 29 Δεκεμβρίου ή πρόωρες εκλογές στις 25 Ιανουαρίου

Καθαρές λύσεις προκρίνει το Μέγαρο Μαξίμου και το δίλημμα πλέον μετά την ψυχρολουσία της πρώτης ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι:  ή στις 29 Δεκεμβρίου κατά την τρίτη ψηφοφορία εκλέγεται στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα ο Σταύρος Δήμας ή η χώρα οδηγείται σε πρόωρες εκλογές με ταχύτατες διαδικασίες στις 25 Ιανουαρίου. 

Οι 160 θετικοί ψήφοι που έλαβε η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα αιφνιδίασαν το Μέγαρο Μαξίμου που ανέμενε ένα καλύτερο αποτέλεσμα στον πρώτο γύρο, ώστε να δημιουργηθεί δυναμική για τον κοινό υποψήφιο της Ν.Δ. και του ΠαΣοΚ. 

Το χθεσινό αποτέλεσμα της πρώτης ψηφοφορίας όμως ήταν κατώτερο των προσδοκιών της κυβέρνησης, κεντρικά στελέχη της οποίας ακόμα και μια ώρα πριν από την ψηφοφορία εκτιμούσαν ότι οι θετικές ψήφοι θα ήταν 164. 

Για μια ακόμη φορά έγιναν λανθασμένες εκτιμήσεις, καθώς τα στελέχη που είχαν επιφορτιστεί από τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά δεν είχαν πλήρη εικόνα του παρασκηνίου, ενώ ήταν εμφανής η έλλειψη στρατηγικής, αφού έγιναν ερασιτεχνικοί χειρισμοί σε πολλά επίπεδα.

Από την αρχική βεβαιότητα του Πρωθυπουργού ότι θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας φθάσαμε χθες βράδυ, μετά την ψηφοφορία, στο σημείο ο κ. Σαμαράς να ευελπιστεί ότι θα εκλεγεί ο κ. Δήμος στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα. Η δήλωση αυτή σε συνδυασμό με το αποτέλεσμα της πρώτης ψηφοφορίας που ήταν κατώτερο των αρχικών προσδοκιών, αναδεικνύει τον προβληματισμό που υπάρχει στο πρωθυπουργικό επιτελείο.

Για να επιτευχθεί όμως ο στόχος των 180 ψήφων και να εκλεγεί ο κ. Δήμας, απαιτούνται και με βάσει τα νέα δεδομένα, πρωτοβουλίες από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για τη συγκρότηση προεδρικής πλειοψηφίας. Ποιές μπορεί να είναι αυτές; Ουδείς ακόμα είναι σε θέση να γνωρίζει επακριβώς, καθώς ο κ. Σαμαράς δεν έχει ακόμα αποφασίσει τα επόμενα βήματά του. 

Οι όποιες πάντως πολιτικές πρωτοβουλίες του αναμένεται να αναληφθούν μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης ψηφοφορίας, ενώ στο ενδιάμεσο θα επιχειρηθεί από κυβερνητικά στελέχη ουσιαστική και πιο αποτελεσματική προσέγγιση με τους βουλευτές που είναι στη δεξαμενή των υποψηφίων να ψηφίσουν, έστω και την ύστατη στιγμή τον υποψήφιο της ΝΔ και του ΠαΣοΚ. 

Για να αλλάξει όμως στάση κάποιος βουλευτής που στην πρώτη ψηφοφορία δεν ψήφισε τον κ.Δήμα θα πρέπει να αλλάξει το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είναι το ζήτημα ο υποψήφιος πρόεδρος, για τον οποίο υπάρχει θετική εικόνα. Αυτό είναι και το παράδοξο: υπάρχει θετική άποψη για τον κ. Δήμα, ακόμα και από αυτούς που αντιπολιτεύονται τη ΝΔ, αλλά δεν τον ψηφίζουν.

Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει το κλίμα; Όπως παραδέχονται και πολλά κορυφαία στελέχη της ΝΔ οι βουλευτές για να αλλάξουν στάση σε 12 μέρες πρέπει να έχουν πειστικά επιχειρήματα και να μπορούν να τεκμηριώσουν πολιτικά την ενδεχόμενη θετική ψήφο τους. Δεν αρκεί η στρατηγική του φόβου, η οποία υπέστη και εκ των έσω σημαντικό πλήγμα, ούτε είναι ελκυστικό το επιχείρημα πως θα γίνουν εκλογές, ίσως κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και η χώρα μπει σε περιπέτειες. 

Στο τραπέζι έχει τεθεί από ορισμένες πλευρές το σενάριο συγκρότησης κυβέρνησης ειδικού σκοπού, την οποία όμως αρνείται ο Πρωθυπουργός, ο οποίος λογικά, από τη δική του πλευρά, τη θεωρεί υπονομευτική και εκτός πλαισίου. «Είναι αντισυνταγματική αυτή η πρόταση και πάει απέναντι στην αρχή της δεδηλωμένης» λέγανε χθες βράδυ υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη. 

Παράλληλα αρνούνταν κατηγορηματικά και τη συζήτηση να οριστεί ημερομηνία εκλογών νωρίτερα από τα τέλη του 2015, διότι η χώρα θα έμπαινε σε περίοδο μακράς προεκλογικής περίοδου που θα έφερνε τα αντίθετα αποτελέσματα, εν μέσω και της συζήτησης για το ελληνικό χρέος. Κάποιοι άλλοι θέτουν το ζήτημα αλλαγής υποψηφίου στην τρίτη ψηφοφορία, ένα σενάριο που ούτε αυτό  συζητάνε στο Μέγαρο Μαξίμου.

Όμως για να αρθεί το αδιέξοδο και για να επέλθει "συμβιβασμός" πρέπει να γίνουν υποχωρήσεις και να δοθούν πολιτικά «ανταλλάγματα» σε βουλευτές για να ψηφίσουν θετικά. «Χρόνος υπάρχει» λένε κεντρικά στελέχη της ΝΔ και υποστηρίζουν ότι εάν πραγματικά το Μέγαρο Μαξίμου θέλει να κάνει την υπέρβαση και να δοθεί λύση στο πολιτικό πρόβλημα -εκτός αν επιθυμεί πρόωρες εκλογές-  οφείλει να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες. Εξάλλου στην πολιτική δεν υπάρχουν σταθερές και όλα μπορεί να αλλάξουν από τη μια μέρα στην άλλη, εάν αυτές οι αλλαγές κινούνται στη βάση της γνωστής μακιαβελικής ρήσης «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».

Χθες βράδυ μια μικρή ομάδα βουλευτών της ΝΔ με μακρά πολιτική διαδρομή, οι οποίοι όμως δεν συμμετέχουν στη σημερινή γαλάζια ηγετική ομάδα, βρέθηκε και συζήτησε επί μακρόν τις πολιτικές εξελίξεις και συμφώνησαν ότι πρέπει να υπάρξει άμεσα η ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών από τον Πρωθυπουργό. Εξάλλου το 160 από το 180 απέχει πολύ και χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια να βρεθούν οι 20 βουλευτές.

 Και αυτό διότι δεν αρκούν να συνταχθούν με τον κυβερνητικό υποψήφιο οι ανεξάρτητοι βουλευτές (δεν ψηφίζουν όλοι τον κ. Δήμα ) αλλά πρέπει οπωσδήποτε να "σπάσουν" οι ΚΟ της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ (μέχρι στιγμής δύςκολο) ή τουλάχιστον η μια, σχεδόν στο συνόλου της. 

Πάντως η αίσθηση που υπάρχει στην ΚΟ της ΝΔ και σε τμήμα του υπουργικού συμβουλίου είναι ότι η χώρα οδηγείται σε εκλογές στις 25 Ιανουαρίου, αν και υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη επιμένουν, χωρίς πειστικά επιχειρήματα προσώρας, ότι θα εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας διότι οι βουλευτές θα αντιληφθούν την κρισιμότητα των στιγμών και τον κίνδυνο μιας περιπέτειας για τη χώρα. 

TO BHMA Ραβανός Άρης

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Σήμερα στις 7.00 το απόγευμα η ψηφοφορία - Η πρώτη μάχη για Πρόεδρο ή εκλογές – Θέλει 165 ψήφους η κυβέρνηση – Όλη η λίστα με τα “ναι” και τα “όχι”


- Ψυχολογική νίκη με 161 ως 167 ψήφους θέλει η κυβέρνηση στην αποψινή ψηφοφορία
- Πολλοί βουλευτές αναμένεται να μείνουν “βουβοί” και να πουν “παρών”
- Πολλά “παίζονται σήμερα και κατά τη δεύτερη ψηφοφορία στις 23 του μήνα
- ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
- ΤΟ NEWSIT ΘΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΛΕΠΤΟ ΠΡΟΣ ΛΕΠΤΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Μια κλιμάκωση που θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα επιχειρεί τις τελευταίες ώρες η κυβέρνηση. Όλα δείχνουν ότι κατά την πρώτη, αποψινή ψηφοφορία στις επτά το απόγευμα, η κυβέρνηση υπολογίζει να εκδηλωθεί ένας αριθμός από 161 ως 167 βουλευτές υπέρ του “ναι” έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την επίτευξη του στόχου των τουλάχιστον 170 βουλευτών στη δεύτερη ψηφοφορία.

Αυτό ως μέτρο πίεσης και δημιουργία κλίματος υπέρ της σταθερότητας και της αποφυγής εκλογών που θα μπορούσε να πείσει κάποιους βουλευτές τόσο από την ΚΟ των ΑΝΛΕ όσο και από εκείνη της ΔΗΜΑΡ και έτσι στην τρίτη και πλέον κρίσιμη ψηφοφορία της 29ης του μήνα να επιτευχθεί ο αριθμός των 180


Ψάχνοντας 25 ΝΑΙ για να συμπληρωθεί ο "μαγικός αριθμός 180"

ΤΑ ΝΑΙ ΠΟΥ "ΨΑΧΝΕΙ" Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ25
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ24
ΑΝΕΛ12
ΔΗΜΑΡ10

Που προσανατολίζονται οι ανεξάρτητοι βουλευτές

Τα "ΝΑΙ"


ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ 7
Π. ΜΕΛΑΣΝΑΙ
Γ. ΝΤΑΒΡΗΣΝΑΙ
ΣΠ. ΛΥΚΟΥΔΗΣΝΑΙ
ΓΡ. ΨΑΡΙΑΝΟΣΝΑΙ
ΧΡ. ΑΗΔΟΝΗΣΝΑΙ
Κ. ΜΑΡΚΟΥΝΑΙ
 Γ. ΚΟΥΡΑΚΟΣ * ΝΑΙ

* Ο κ. Κουράκος μέχρι το απόγευμα της Τρίτης τόνιζε πως βρισκόταν στον... πίνακα των "ίσως", ωστόσο σε συνομιλία που είχε το βράδυ της Τρίτης με δημοσιογράφους, αποκάλυψε πως εάν καταφέρει ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, να τον πείσει ότι δεν επιθυμεί να γίνουν πρόωρες εκλογές, τότε θα δώσει το πολυπόθητο "ναι".

Τα "ΟΧΙ"

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ 10
Ρ. ΜΑΚΡΗ ΟΧΙ
ΧΡ. ΓΙΑΤΑΓΑΝΑ  ΟΧΙ
Θ. ΤΖΑΚΡΗ  ΟΧΙ
Μ. ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ  ΟΧΙ
Π. ΜΟΥΤΣΙΝΑΣ  ΟΧΙ
Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ  ΟΧΙ
Θ. ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΔΗΣ  ΟΧΙ
Ο. ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ  ΟΧΙ
Β. ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΣ  ΟΧΙ
Μ. ΜΠΟΛΑΡΗΣ  ΟΧΙ

Τα "ΙΣΩΣ"

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ5
Γ. ΚΑΣΑΠΙΔΗΣΙΣΩΣ
Κ. ΓΙΟΒΑΝΟΠΟΥΛΟΣΙΣΩΣ
Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣΙΣΩΣ
Μ. ΙΑΤΡΙΔΗΙΣΩΣ
Β. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥΙΣΩΣ

**Οι δύο εναπομείναντες ανεξάρτητοι βουλευτές είναι οι Χρ. Αλεξόπουλος και Στ. Μπούκουρας, πρώην μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας της Χρυσής Αυγής.

Συγκεντρωτικά έχουμε τα εξής:

- όλα τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης συγκεντρώνουν 103 βουλευτές

- η ΧΑ έχει 18 βουλευτές εκ των οποίων 2 έχουν ανεξαρτητοποιηθεί και πιθανότατα να στηρίξουν την υποψηφιότητα Δήμα, ενώ οι 16 εκ των οποίων οι 7 είναι προφυλακισμένοι για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης πιθανότατα να καταψηφίσουν

- από τους 24 ανεξάρτητους βουλευτές 9 αναμένεται με σχετική βεβαιότητα να καταψηφίσουν και συγκεκριμένα οι κ. Θ. Παραστατίδης, Οδ. Βουδούρης, Μ. Ανδρουλάκης, Μ. Μπόλαρης, Θ. Τζάκρη, Π. Μουτσινάς, Ρ. Μακρή, Χρ. Γιαταγάνα και Μ. Ιατρίδη.

Από την ΔΗΜΑΡ πάντως και από τους ΑΝΕΛ υπάρχουν 6 βουλευτές, 3 και 3, που ίσως στην τρίτη ψηφοφορία υπερψηφίσουν την υποψηφιότητα Δήμα. Πρόκειται για τους Ν. Τσούκαλη, Ν. Φουντά και Θ. Ψύρρα από την ΔΗΜΑΡ και ο Π. Χαϊκάλη, Ελ. Κουντουρά και Μ. Κόλλια από τους ΑΝΕΛ.

Να σημειωθεί ότι με βάση το άρθρο 140 του Κανονισμού της Βουλής και οι ΚΟ της αντιπολίτευσης μπορούν καταθέσουν σε οποιαδήποτε ψηφοφορία πρόταση για υποψήφιο ΠτΔ, ακόμη και η ΚΟ των Ανεξάρτητων Δημοκρατικών Βουλευτών ενώ κατά τα διάρκεια της ψηφοφορίας οι βουλευτές που καταψηφίζουν δεν λένε ΟΧΙ αλλά ΠΑΡΩΝ. 

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Ο «πυρετός» των βουλευτών και ο γρίφος για τους «180»



Κορυφώνονται οι ασφυκτικές πιέσεις ένθεν κακείθεν, κυρίως προς τους βουλευτές, ενόψει των κρίσιμων ψηφοφοριών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η πρώτη εκ των οποίων θα γίνει την ερχόμενη Τετάρτη το απόγευμα. Στο κοινοβουλευτικό παρασκήνιο οι διεργασίες έχουν πάρει φωτιά, καθώς η βεβαιότητα των προηγούμενων μηνών για εκλογή έχει μετατραπεί σε ετοιμότητα για... εκλογές.

Την επιχείρηση συντονίζει ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς (σ.σ.: ο οποίος, πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», φέρεται να είναι έντονα ενοχλημένος από την παραπλανητική εικόνα που ορισμένοι του μετέφεραν το προηγούμενο διάστημα σε σχέση με τις ισορροπίες), ενώ πρωταγωνιστικό ρόλο στις διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη έχουν ο υπουργός Επικρατείας, Δημ. Σταμάτης, ο πρόεδρος της Βουλής, Ευάγγ. Μεϊμαράκης, η κυβερνητική εκπρόσωπος, Σοφία Βούλτεψη, καθώς και υπουργοί και πρώην υπουργοί που διατηρούν προσωπικές επαφές με στελέχη κυρίως των Ανεξάρτητων Ελλήνων, όπως οι κ. Μ. Βορίδης, Ν. Δένδιας και Κ. Μαρκόπουλος.

Λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την πρώτη ψηφοφορία, ακόμη και «φιλοσαμαρικοί» βουλευτές, όταν συζητούν κατ’ ιδίαν, δηλώνουν πως, εκτός απροόπτου, υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να συγκεντρωθούν οι απαραίτητες 180 ψήφοι. Είναι ενδεικτικό ότι μεγαλύτερη βεβαιότητα για ένα τέτοιο ενδεχόμενο εκφράζεται από βουλευτές του «καραμανλικού» περιβάλλοντος, αλλά και συνομιλητές της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη...

Καθ’ οδόν προς την πρώτη ψηφοφορία, το πιο ενδιαφέρον ίσως στοιχείο είναι η σταδιακή μετατόπιση ή ακριβέστερα η προσπάθεια μετατόπισης του κέντρου βάρους από την πιθανότητα εξασφάλισης των 180 βουλευτών στην τρίτη ψηφοφορία, στην «ανάγκη» να διαπιστωθεί αν θα συγκεντρωθούν 121 αρνητικές ψήφοι στην πρώτη ψηφοφορία! Η «στροφή» αυτή δίνει έντονη την αίσθηση στο περιστύλιο ότι παράλληλα με την παρασκηνιακή διαδικασία πειθούς υπέρ του υποψηφίου Προέδρου κ. Στ. Δήμα, οι της Ν.Δ. εντός Βουλής επιχειρούν να αποδυναμώσουν τη μάχη που δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του για την εξασφάλιση των 121 αρνητικών ψήφων. Σε αυτό ακριβώς το κλίμα φαίνεται ότι ασκούνται αφόρητες πιέσεις (προς τους πιθανούς «αντί» για να μη συνταχθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ), ανάλογες εκείνων που ασκούνται γενικώς για θετική ψήφο προς τον κυβερνητικό υποψήφιο στην τελευταία ψηφοφορία.

Η πρώτη ψηφοφορία

Εξίσου ενδιαφέρον είναι ότι τα τελευταία εικοσιτετράωρα και ενόψει της πρώτης ψηφοφορίας, οι πιέσεις για θετική ψήφο έχουν αντικατασταθεί από παραινέσεις είτε για «παρών» είτε ακόμη και για απουσία από την ψηφοφορία.

Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, πέραν των 155 βουλευτών που αποτελούν το άθροισμα των δυνάμεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, «ναι» στην υποψηφιότητα του κ. Στ. Δήμα αναμένεται να πουν προοδευτικά (πιθανότατα στην τρίτη ψηφοφορία) από τους ανεξάρτητους που αριθμούν 7 μέλη, οι Αικ. Μάρκου, Σπ. Λυκούδης, Β. Οικονόμου, Γρ. Ψαριανός. Επίσης πληροφορίες που δεν μπορούν να διασταυρωθούν απολύτως εμφανίζουν τους δύο πρώην χρυσαυγίτες βουλευτές, Χρ. Αλεξόπουλο και Στ. Μπούκουρα, να προσανατολίζονται σε θετική ψήφο. Ασάφεια υπάρχει ως προς τις προθέσεις του κ. Β. Πολύδωρα, ο οποίος έχει πει δημοσίως ότι αν υπάρξουν οι 179 μπορεί να είναι ο 180ος. Στους Ανεξάρτητους Δημοκρατικούς βουλευτές, οι οποίοι αριθμούν 17 μέλη, η εικόνα είναι η εξής: Mέχρι στιγμής, «όχι» φέρονται αποφασισμένοι να ψηφίσουν οι Π. Τατσόπουλος, Οδ. Βουδούρης, Μ. Ανδρουλάκης, Χρ. Γιαταγάνα, Θ. Παραστατίδης, Ραχ. Μακρή, Β. Καπερνάρος και Θ. Τζάκρη. Αντιστοίχως, θετική ψήφο αναμένεται να δώσουν οι κ. Γ. Νταβρής, Κ. Γιοβανόπουλος, Γ. Κασαπίδης, Π. Μελάς, Γ. Κουράκος και Χρ. Αηδόνης. Ερώτημα παραμένει η στάση της προερχόμενης από τους ΑΝΕΛ κ. Μίκας Ιατρίδη αλλά και του κ. Μάρκου Μπόλαρη.

Τα πάντα ρει

Ωστόσο, όλα είναι ανοικτά. Και τα «ναι» και τα «όχι», καθώς, για παράδειγμα, κάποιοι στην κυβερνητική παράταξη θεωρούν ότι η στάση αρκετών εξ όσων εμφανίστηκαν αρνητικοί στη αρχή, όπως ο κ. Μ. Ανδρουλάκης, μπορεί και να μεταβάλουν στάση στη συνέχεια. Πάντως, σε ό,τι αφορά την πρώτη ψηφοφορία, η οποία έχει μεγάλη σημασία σε επίπεδο εντυπώσεων, φαίνεται ότι απαιτείται ακόμη πολύ μεγάλη προσπάθεια για να επιτευχθεί ο κυβερνητικός στόχος για αύξηση των θετικών ψήφων στα όρια των 165. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακούγεται πλέον έντονα πως οι κ. Γ. Κουράκος, Γ. Κασαπίδης και Κ. Γιοβανόπουλος, οι οποίοι στη Βουλή ζήτησαν τη συνεννόηση των κομμάτων και τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ανάγκης, είναι πιθανό να δηλώσουν «παρών» στην πρώτη ψηφοφορία.

Με όλα τα παραπάνω δεδομένα, το μεγάλο βάρος πέφτει στο τι θα πράξουν οι βουλευτές των ΑΝΕΛ και της ΔΗΜΑΡ, οι κοινοβουλευτικές ομάδες των οποίων αριθμούν 12 και 10 βουλευτές αντίστοιχα.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», τα τελευταία εικοσιτετράωρα, τα κυβερνητικά στελέχη δείχνουν να εντείνουν την πίεση προς εκείνους τους βουλευτές των δύο κομμάτων που δυσφορούν με τις κινήσεις προσέγγισης του ΣΥΡΙΖΑ στις οποίες προβαίνουν οι ηγεσίες τους. Ο στόχος είναι να παρουσιαστεί ως βεβαιότητα η αναμενόμενη, αργά ή γρήγορα, συνεργασία των δύο κομμάτων με τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να «απελευθερωθούν» εκείνοι οι βουλευτές των δύο που διαφωνούν με μια τέτοια προοπτική και εκτιμάται από τη Ν.Δ. ότι μπορεί να διαχωρίσουν τη θέση τους (ανεξαρτητοποίηση).

Στη λογική αυτή εντάσσουν ορισμένοι και τη φήμη περί αναστολής λειτουργίας της ΔΗΜΑΡ και ένταξής της στην αξιωματική αντιπολίτευση. «Ελεος με τις προβοκάτσιες» έλεγε εμφανώς ενοχλημένη στους διαδρόμους της Βουλής η Ασημίνα Ξηροτύρη. Οι κ. Πανούσης, Ψύρρας, Τσούκαλης και η κ. Φούντα, επίσης εξέφρασαν σε κομματική συνεδρίαση δυσφορία, με όλους να… λοξοκοιτάζουν την κ. Μαρία Ρεπούση, η μεταπήδηση της οποίας στην Κουμουνδούρου θεωρείται από πολλούς συντρόφους της περίπου δεδομένη.
Το κεφάλαιο ΑΝΕΛ
Θολή είναι η κατάσταση στους Ανεξάρτητους Ελληνες (ΑΝΕΛ), οι βουλευτές των οποίων δείχνουν το τελευταίο διάστημα έντονη νευρικότητα και ενίοτε μη εύκολα ερμηνεύσιμες συμπεριφορές. Η κ. Μαρία Κόλλια την ίδια μέρα δηλώνει ότι θα ψήφιζε Πρόεδρο αν συνέβαινε στη χώρα ένα συνταρακτικό γεγονός και λίγο μετά αναιρεί. Το ενδεχόμενο ενός σοβαρού εθνικού ζητήματος επικαλέστηκε και ο κ. Π. Χαϊκάλης προκειμένου να δείξει «διαθέσιμος» για ψήφο – μάλλον στην τελική ψηφοφορία. Οπως και στη ΔΗΜΑΡ, έτσι και στους ΑΝΕΛ υπάρχουν βουλευτές που ούτε ν’ ακούσουν θέλουν για συμπαράταξη με ΣΥΡΙΖΑ – και οι τελευταίοι «ανατρίχιασαν» μόλις έμαθαν την προχθεσινή ξαφνική επίσκεψη του προέδρου τους στο γραφείο Τσίπρα στη Βουλή και την εκεί συνάντησή του με τον κ. Ν. Παππά. Αρκετά κυβερνητικά στελέχη που διατηρούν επαφές με συναδέλφους τους των ΑΝΕΛ επιχειρούν να αφουγκραστούν τις διαθέσεις ορισμένων τουλάχιστον εξ αυτών, όπως π.χ. η κ. Ελενα Κουντουρά, η οποία από πολλούς «γαλάζιους» συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων που δεν βλέπουν με καλό μάτι τη σύμπλευση των ΑΝΕΛ με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτούς ανήκει και ο κ. Τέρενς Κουίκ, τον οποίο, ωστόσο, οι «γαλάζιοι» παρακολουθούν προς στιγμήν από απόσταση, καθώς τον θεωρούν απρόβλεπτο και δεν επιθυμούν να πυροδοτήσουν κλίμα έντασης, με δεδομένο μάλιστα ότι ο ίδιος στηρίζει πάντοτε τις επιλογές της ηγεσίας του κόμματος. Τέλος, «όχι» έχουν ξεκαθαρίσει ότι θα ψηφίσουν οι Γ. Δημαράς, Ν. Αβραμίδης και Ν. Νικολόπουλος.
Έντυπη

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Παραλύει την ελληνική οικονομία η πολιτική αβεβαιότητα

imerisia.gr
Στη δίνη της αβεβαιότητας που προκάλεσαν οι πολιτικές εξελίξεις βρέθηκε η ελληνική οικονομία. Ξυπνούν μνήμες με τον «εφιάλτη» του Μαρτίου του 2010 που οδήγησε στην υπογραφή του πρώτου μνημονίου και της πολιτικής αστάθειας του 2012 με τις διπλές εκλογές, καθώς οι φόβοι των επενδυτών για μακρά περίοδο αβεβαιότητας και πολιτική «παράλυση» εκδηλώθηκε με μαζικές πωλήσεις ελληνικών τίτλων.
Το αποτέλεσμα ήταν κραχ στο Χρηματιστήριο της Αθήνας και εκτίναξη των αποδόσεων στα κρατικά ομόλογα. Οι ρευστοποιήσεις οδήγησαν σε απώλειες 12,78% για τον Γενικό Δείκτη του Χ.Α. Έτσι «χάθηκαν» 8,4 δισ. ευρώ από την κεφαλαιοποίηση του χρηματιστηρίου, γεγονός που αποτελεί ρεκόρ? 27 ετών, από την «Μαύρη Δευτέρα» της 7ης Δεκεμβρίου του 1987.
Η απόδοση του δεκαετούς ομολόγου ξεπέρασε το φράγμα του 8%, των πενταετών εκτινάχθηκε στο 7,84%, ενώ ακόμη και η απόδοση του 30ετούς κρατικού τίτλου εκτοξεύθηκε στο 8%.
Ο Β. Σόιμπλε αποκάλυψε ότι είχε ενημερωθεί από τον πρωθυπουργό για την επίσπευση των προεδρικών εκλογών και τόνισε ότι «ήταν μια καλή απόφαση»
Ο Β. Σόιμπλε αποκάλυψε ότι είχε ενημερωθεί από τον πρωθυπουργό για την επίσπευση των προεδρικών εκλογών και τόνισε ότι «ήταν μια καλή απόφαση»
Παρά το γεγονός ότι η δίμηνη παράταση αποτιμάται θετικά καθώς δίνει περιθώρια ελιγμών στις διαπραγματεύσεις, οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις δίνουν νέο τόνο στην αγορά. Από τη μια οι επενδυτές προσπαθούν να αποτιμήσουν θετικά το γεγονός ότι αίρεται η πολιτική αβεβαιότητα, από την άλλη όμως, το πολιτικό ρίσκο μεγαλώνει, αφού κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι θα εκλεγεί Πρόεδρος πριν από το τέλος της χρονιάς.
Η λέξη «εκλογές» έρχεται πιο κοντά, η αγορά φοβάται ότι μπαίνουμε σε μια διαρκή προεκλογική περίοδο με συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις εντός κι εκτός Βουλής, ενώ το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, μόλις σε ενάμιση μήνα από σήμερα είναι πιθανό γεγονός.
Παρέμβαση Π. Μοσκοβισί 
Να σταματήσει την... υπερβάλλουσα ανησυχία των επενδυτών επιχείρησε ο επίτροπος Π. Μοσκοβισί, ο οποίος αφού σημείωσε ότι οι αγορές είναι πάντα πολύ ευαίσθητες στην πολιτική αβεβαιότητα, υπογράμμισε ότι όποια και να είναι η απόφαση του ελληνικού Κοινοβουλίου «υπάρχουν τρόποι για να προχωρήσουμε. Θεωρώ λοιπόν ότι οι αγορές θα πρέπει να νιώθουν πιο ασφαλείς σε σχέση με τη σημερινή τους αντίδραση».
Β. Σόιμπλε: Καλή απόφαση 
Θετικά σχόλια για τις προσπάθειες εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας που καταβάλλουν ο Αντ. Σαμαράς και ο Ευάγγ. Βενιζέλος διατύπωσε χθες από τις Βρυξέλλες ο Β. Σόιμπλε. Ο Γερμανός υπουργός, εμμέσως πλην σαφώς, άφησε να εννοηθεί ότι γνώριζε την απόφαση του Αντ. Σαμαρά να επισπεύσει τις προεδρικές εκλογές και δήλωσε ότι ήταν μια καλή απόφαση και χαρακτήρισε τον πρωθυπουργό ως μια αποφασιστική μορφή, που συνέβαλε περισσότερο στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Γερμανική στήριξη 
Ο Μίχαελ Φουχς, αντιπρόεδρος της Ένωσης Χριστιανοδημοκρατών (CDU) σε συνέντευξή του στο Bloomberg στο περιθώριο του συνεδρίου του κόμματος στην Κολονία, επισήμανε ότι ο Αντ. Σαμαράς «γνωρίζει ότι πρέπει να αποκαταστήσει ένα κλίμα πολιτικής καθαρότητας». Σχετικά με την επίσπευση των προεδρικών εκλογών ο Μ. Φουχς υποστήριξε πως πρόκειται για «ένα υπολογισμένο ρίσκο το οποίο ανέλαβε ο κ. Σαμαράς, το οποίο είναι στην πραγματικότητα μια έξυπνη κίνηση». Τέλος αποκάλυψε ότι συνομίλησε τηλεφωνικά με τον κ. Σαμαρά τη Δευτέρα και, όπως δήλωσε, συμπέρανε ότι «οι πιθανότητες της κίνησης να αποδώσει είναι κάτι παραπάνω από καλές. Ξέρει τι κάνει», υπογράμμισε χαρακτηριστικά.
Αντίθετα, περίπου αδιάφορα «σφύριξε» ο Γερούν Ντάιζελμπλουμ: «Δεν μπορώ να δώσω λύση στο γεγονός ότι οι αγορές δέχονται πιέσεις. Προφανώς έχει να κάνει με τις δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα. Δεν έχει αλλάξει κάτι ξαφνικά από χθες το βράδυ», υποστήριξε ο επικεφαλής του Eurogroup και υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας.
Αναλυτές ωστόσο εκτιμούν ότι σε σημαντικό βαθμό η αστάθεια θα υποχωρήσει, καθώς σε ένα δίμηνο θα ξεκαθαρίσουν πολλά: Στις 29 Δεκεμβρίου, μετά την τρίτη ψηφοφορία για νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα γίνει γνωστό εάν τελικά θα γίνουν πρόωρες εκλογές.
Αστάθεια
Παρά το γεγονός ότι η δίμηνη παράταση αποτιμάται θετικά καθώς δίνει περιθώρια ελιγμών στις διαπραγματεύσεις, οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις δίνουν νέο τόνο στην αγορά.
Π. Μοσκοβισί
Να σταματήσει την... υπερβάλλουσα ανησυχία των επενδυτών επιχείρησε ο επίτροπος Π. Μοσκοβισί, ο οποίος σημείωσε ότι οι αγορές είναι πάντα πολύ ευαίσθητες στην πολιτική αβεβαιότητα.
Ο ίδιος υπογράμμισε ότι όποια και να είναι η απόφαση του ελληνικού Κοινοβουλίου «υπάρχουν τρόποι για να προχωρήσουμε. Θεωρώ λοιπόν ότι οι αγορές θα πρέπει να νιώθουν πιο ασφαλείς σε σχέση με τη σημερινή τους αντίδραση»..
Γερούν Ντάιζελμπλουμ
«Δεν μπορώ να δώσω λύση στο γεγονός ότι οι αγορές δέχονται πιέσεις. Προφανώς έχει να κάνει με τις δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα.

25 Φεβρουαρίου 2015



Είτε βρεθούν οι 180 είτε όχι, η στιγμή της αλήθειας για τη χώρα και το πολιτικό της προσωπικό θα έλθει στις 28 Φεβρουαρίου. Αν βρεθούν οι 180 και εκλεγεί νέος Πρόεδρος από την παρούσα Βουλή, η σημερινή κυβέρνηση θα έχει δύο μήνες μπροστά της για να κλείσει μία συμφωνία με την τρόικα και να γυρίσει σελίδα. Οι σκληροί της τρόικας δεν θα έχουν καμία δικαιολογία τότε, δεν θα μπορούν να μετακινούν τον πήχυ κατά το δοκούν επικαλούμενοι την πολιτική αβεβαιότητα. Ούτε όμως και η κυβέρνηση θα έχει καμία δικαιολογία του τύπου «μην μας πιέζετε γιατί θα έλθει ο ΣΥΡΙΖΑ».

Αν πάλι δεν βρεθούν οι 180 θα πάμε σε εκλογές και θα αναδειχθεί μία νέα κυβέρνηση, η οποία θα έχει ένα μήνα για να διαπραγματευθεί με τους εταίρους και δανειστές. Δεν είναι πολύς χρόνος. Είναι όμως αρκετός για να δοκιμάσει η νέα κυβέρνηση όποια μεθόδευση επιλέξει, από τον εκβιασμό έως τον συμβιβασμό. Κανένας πολιτικός αρχηγός δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν ξέρει τα δεδομένα. Οι βόρειοι εταίροι, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ –που παίζει πάντοτε τον κρισιμότερο ρόλο– έχουν ξεκαθαρίσει τη θέση τους. Κανείς δεν μπορεί να μας πείσει ότι «δεν είδε» ή «δεν άκουσε».

Τα λεφτά θα τελειώνουν περίπου την ίδια περίοδο που θα εκπνέει και η δίμηνη παράταση του ισχύοντος Μνημονίου. Ορισμένοι θεωρούν ότι δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα, γιατί η χώρα έχει πλεόνασμα ή γιατί μπορεί να καταφύγει στην έκδοση εντόκων γραμματίων. Υποτιμούν τον ρόλο της ΕΚΤ, η οποία κρατά τα κλειδιά της ρευστότητος του τραπεζικού συστήματος και ελέγχει ακόμη και τη δυνατότητα έκδοσης εντόκων γραμματίων.
Οσο για τις αγορές είναι και θα παραμείνουν θεόκλειστες για την Ελλάδα, για επιχειρήσεις και την Ελληνική Δημοκρατία, έως ότου είναι σαφές ποια κυβέρνηση είναι στην εξουσία και πού έχει καταλήξει σε σχέση με τους εταίρους της.

Η χθεσινή απόφαση του Eurogroup ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να επιτευχθεί υπό τις παρούσες συνθήκες. Ναι έγιναν λάθη, υπήρξαν καθυστερήσεις, χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Η χώρα κρατήθηκε όμως όρθια και τώρα όλα γίνονται συντεταγμένα. Ακόμη και αν πούμε ότι αυτή η κυβέρνηση έφτασε στα όρια του ιστορικού της ρόλου δεν άφησε τη χώρα στην τύχη, εκτεθειμένη στο ρίσκο μιας ασύντακτης χρεοκοπίας και του χάους. Εκανε, δηλαδή, έστω και αυτή την ώρα, κάτι πιο υπεύθυνο σε σχέση με όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Εχουμε ένα δίχτυ ασφαλείας κάτω από τα πόδια μας για να κάνουμε όποια ακροβασία... θελήσουμε τους επόμενους δυόμισι μήνες. Οι τράπεζες θα είναι εξασφαλισμένες γι’ αυτό το διάστημα. Τα δεδομένα γνωστά. Το τι θα επιλέξουμε εμείς για τον τόπο είναι από εδώ και πέρα δική μας υπόθεση. Είναι η ώρα που τελειώνουν τα ψέματα και οι ψευδαισθήσεις και πλησιάζει η στιγμή της αλήθειας.
Αλέξης Παπαχελάς
Έντυπη

Ολο το παρασκήνιο για την επίτευξη του «μαγικού αριθμού» των 180 βουλευτών για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας

Ολο το παρασκήνιο για την επίτευξη του «μαγικού αριθμού» των 180 βουλευτών για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας
«Στην προεδρική εκλογή τον πρώτο λόγο έχουν οι βουλευτές και όχι τα κόμματα. Ήρθε η ώρα τους». Αυτό είναι το βασικό μήνυμα που εκπέμπεται από το Μέγαρο Μαξίμου, στο οποίο επικρατεί αισιοδοξία για την επίτευξη του «μαγικού αριθμού» των 180 βουλευτών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στην τρίτη και πιο καθοριστική ψηφοφορία, στις 29 Δεκεμβρίου.
Το παρασκήνιο αναμένεται να είναι έντονο τα επόμενα εικοσιτετράωρα, καθώς εισήλθαμε στην τελική ευθεία και όλοι πλέον αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Ο στόχος τουΑντώνη Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου είναι να γείρει η πλάστιγγα υπέρ του υποψηφίου που θα προτείνει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και εκτιμούν ότι οι τελευταίες εξελίξεις στο Eurogroup θα επηρεάσουν τους αμφιταλαντευόμενους βουλευτές και θα τους οδηγήσει να ψηφίσουν τελικά υπέρ της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.
Είναι εφικτός ο στόχος της επίτευξης της προεδρικής πλειοψηφίας των 180 ή η χώρα οδεύει προς τις εκλογές 25 Ιανουαρίου, 1 ή 8 Φεβρουαρίου; Ουδείς αυτή τη στιγμή μπορεί με ασφάλεια να απαντήσει, καθώς υπάρχει δρόμος ακόμα, αν και πολλοί στην κυβέρνηση λένε ότι ο Πρωθυπουργός και ο αντιπροέδρος δεν θα προχωρούσαν σε επίσπευση της προεδρικής εκλογής εάν δεν είχαν κάνει τους υπολογισμούς τους. Μένει να φανεί…
Πάντως, με τους έως σήμερα υπολογισμούς, ο αριθμός των βουλευτών που με εκτιμάται από τα επιτελεία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ότι ψηφίζει πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι 174-175.
Η στάση όμως πολλών βουλευτών, από τη μεγάλη δεξαμενή των ανεξάρτητων βουλευτών, από τη ΔΗΜΑΡ, ακόμη και από τους Ανεξάρτητους Ελληνες, θα καθοριστεί εν πολλοίς, όπως παραδέχονται και οι δύο αρχηγοί, από το ευρύτερο πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον.
Κυρίως θα βαρύνει στην απόφαση των βουλευτών τι έγινε στο Eurogroup χθες και ποια είναι τα μηνύματα από τους πιστωτές για την επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας, μετά τη λήξη του υπάρχοντος προγράμματος, ενώ τον ρόλο τους θα διαδραματίσουν και άλλοι παράγοντες, όπως η αντίθεση των πολιτών στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών κ.ά.
Όπως εκτιμούν και οι δύο αρχηγοί, ακόμη και το διάστημα μεταξύ των τριών ψηφοφοριών θα είναι καθοριστικό για να ενισχυθεί η προοπτική της επίτευξης του στόχου των 180 βουλευτών. Όμως το κλειδί βέβαια θα είναι η πρώτη ψηφοφορία για ψυχολογικούς λόγους, διότι είναι διαφορετικό να ξεκινάει η κυβέρνηση με 170 ή 172 στην πρώτη ψηφοφορία εν αντιθέσει π.χ. με 165 βουλευτές.
Επίσης, στην κυβέρνηση αναμένουν ότι πολλοί βουλευτές θα σκεφθούν το πολύ απλό, ότι ενδεχομένως σε δυο μήνες δεν θα είναι καν βουλευτές και άρα με την ψήφο τους πρέπει να αποτρέψουν να οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές.
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση παλεύει για 25 βουλευτές, ώστε να προστεθούν στους 155 της κυβερνητικής πλειοψηφίας και να συγκεντρωθούν οι 180 και τα επόμενα εικοσιτετραώρα θα πυκνώσουν οι επαφές και οι επικοινωνίες. Εκτός βέβαια από τη δεξαμενή των ανεξαρτήτων, από την οποία η κυβέρνηση δεν μπορεί να προσδοκά ότι θα καταφέρει να πείσει το σύνολο των βουλευτών (ήδη μιλάνε ότι διεκδικεί 16), καθώς αρκετοί έχουν τοποθετηθεί αρνητικά, θα πρέπει να διεμβολίσει και να πείσει μέλη των Κοινοβουλευτικών Ομάδων της ΔΗΜΑΡ (αριθμεί 10 βουλευτές) και των Ανεξάρτητων Ελλήνων (αριθμεί 12 βουλευτές).
Ο ανεξάρτητος Μίμης Ανδρουλάκης έσπευσε να προαναγγείλει το βράδυ της Δευτέρας, λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση της επίσπευσης της προεδρικής εκλογής, ότι θα ψηφίσει όχι. Με τον κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος εμφανίστηκε ενοχλημένος από την απόφαση της κυβέρνησης να επισπεύσει τη διαδικασία («πιστόλι στον κρόταφο; Τρία όχι» έγραψε στο twitter), συντάσσονται και άλλοι βουλευτές που αναμένεται να εκδηλωθούν τις επόμενες ώρες. Μάλιστα, έμπειροι κοινοβουλευτικοί παράγοντες αναφέρουν ότι αρκετοί ίσως επιλέξουν το όχι τελικά, διαπιστώνοντας ότι ο στόχος των 180 βουλευτών ίσως να μην επιτευχθεί.
Οι υπολογισμοί που γίνονται είναι ως εξής: Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 155 «ναι» από τα μέλη των Κ.Ο. της ΝΔ και του ΠαΣοΚ και 121 «όχι» των μελών των Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, της ΔΗΜΑΡ, του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής και υπάρχουν και οι 24 ανεξάρτητοι βουλευτές, εκ των οποίων άλλοι είναι στη μια και άλλη στην άλλη πλευρά.
Υπάρχει το δεδομένο ότι τουλάχιστον οκτώ από τους ανεξάρτητους επιμένουν στο «όχι», δηλ. οι Οδυσσέας ΒουδούρηςΘόδωρος Παραστατίδης ,Θεοδώρα Τζάκρη, Μίμης Ανδρουλάκης, Πέτρος ΤατσόπουλοςΜάρκος ΜπόλαρηςΡαχήλ Μακρή καιΧρυσούλα Γιαταγάνα. Αυτό σημαίνει ότι από τη δεξαμενή των ανεξαρτήτων μένουν 16 που κατά τη ΝΔ είναι στο «ναι» και άρα για σχηματισθεί ο αριθμός 25 που θα προστεθεί στους 155 για να σχηματισθεί η πλειοψηφία των 180, απαιτούνται άλλοι 9 βουλευτές που θα πρέπει να βρεθούν από τις υπόλοιπες κοινοβουλευτικές ομάδες (αδύνατον από ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή και άρα από ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ).
Επί της ουσίας είναι ιδιαίτερα κρίσιμο τι θα γίνει στο εσωτερικό των κομμάτων του Φώτη Κουβέλη και του Πάνου Καμμένου, αφού ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ είναι το «κλειδί» των εξελίξεων. Υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη δεν αποκλείουν στην τρίτη ψηφοφορία να υπάρξει αλλαγή στάσης και ορισμένοι να κινηθούν προς το ναι.
H K.O. της ΔΗΜΑΡ δεν θεωρείται συμπαγής και εμφανίζει τάσεις αποσυσπείρωσης, ενώ ορισμένα μέλη της είναι έτοιμα να ψηφίσουν Πρόεδρο, ενώ πρόσφατη είναι η τελευταία επιστολή που συγγράφηκε με πρωτοβουλία βουλευτών του κόμματος του κ. Κουβέλη.
Υπό αυτά τα δεδομένα, ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να μπλοκάρει τη διαδικασία και να προκηρυχθούν εκλογές, αρκεί βέβαια να μείνουν «μπετόν αρμέ» οι Κ.Ο. της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ. 
TO BHMA Άρης Ραβανός

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Ρώσο-τουρκικός αγωγός – Ο ενεργειακός εκβιασμός σε ΗΠΑ και Ευρώπη


Οι ισορροπίες στην ανατολική Ευρώπη και τα ενεργειακά αποθέματα της ανατολικής Μεσογείου διαμορφώνουν ένα νέο ενεργειακό τοπίο όπου η Τουρκία επιδιώκει με κάθε μέσο να εξελιχθεί σε σημαίνων δρώντα και να προωθήσει τα ενεργειακά της συμφέροντα.
Τη στιγμή που οι διμερείς σχέσεις ΗΠΑ και Ρωσίας βρίσκονται σε χαμηλό σημείο εξαιτίας της κρίσης της Ουκρανίας και η Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με την Ουάσιγκτον αναζητεί απεγνωσμένα εναλλακτικές για να περιορίσει την εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο, ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν δέχεται να περάσει από τη χώρα του ένας αγωγός φυσικός αερίου που θα εξυπηρετεί μονό τα ρωσικά ενεργειακά – οικονομικά συμφέροντα.

Απάντηση σε ΗΠΑ

Ουσιαστικά η κίνηση Ερντογάν μπορεί να θεωρηθεί μια «πισώπλατη μαχαιριά» στην αμερικανική πολιτική και την ενεργειακή ασφάλειας της Ευρώπης. Η Τουρκία με την απόφαση αυτή δίνει μια δεύτερη ευκαιρία ση Ρωσία να βρει μια νέα δίοδο μεταφοράς φυσικού αερίου στην Ευρώπη, παρακάμπτοντας έτσι μέσω της Τουρκίας χώρες όπου ελέγχονται από τη Δύση όπως η Ουκρανία, ακυρώνοντας κατά αυτό τον τρόπο το μακροχρόνιο γεωπολιτικό σχεδιασμό των ΗΠΑ.
Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι ο Ερντογάν με τη συμφωνία για το νέο ρώσο – τουρκικό αγωγό ενδεχομένως να επιδιώκει να εκβιάσει καταστάσεις, με στόχο να πάρει ανταλλάγματα στη διαχείριση των ενεργειακών αποθεμάτων της ανατολικής Μεσογείου. Δηλαδή να χρησιμοποιήσει το νέο αγωγό ως διαπραγματευτικό χαρτί για αποκτήσει δικαιώματα στα κυπριακά κοιτάσματα φυσικού αερίου.
Η αμερικάνικη στρατηγική έχει επικεντρωθεί στη νοτιανατολική Ευρώπη στο να εμποδίσει τη Ρωσία να επηρεάσει με τη «διπλωματία των αγωγών» χώρες και στο να απεξαρτήσει την Ευρώπη από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Ο Ερντογάν με τη συμφωνία του αγωγού με το ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ενδέχεται να στέλνει σε ΗΠΑ και Βρυξέλλες το μήνυμα ότι ακολουθεί μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, ότι δεν τους υπολογίζει. Άλλωστε το έχει αποδείξει με την πολιτική που συνεχίζει να ακολουθεί στον εμφύλιο της Συρίας να στηρίζει τους ισλαμιστές εξτρεμιστές μαχητές που απειλούν να μεταβάλλουν εκ νέου τα σύνορα της Μέσης Ανατολής.
Η ισλαμική κυβέρνηση της Άγκυρας γνωρίζει πολύ καλά ότι το πλεονέκτημα στον τομέα της ενεργείας θα ενισχύσει το διεθνές προφίλ της και θα την καταστήσει μια σημαντική περιφερειακή δύναμη ώστε να μπορεί να συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων και να επηρεάζει τις εύθραυστες γεωπολιτικές ισορροπίες σε Ανατολική Μεσόγειο και Βαλκάνια. Για το λόγο αυτό τα τελευταία χρόνια έχει προσανατολιστεί στην απόκτηση οπλικών συστημάτων, σκαφών επιφανείας, αεροσκαφών ναυτικής επιτήρησης, δορυφορικών συστημάτων επικοινωνίας και τηλεπισκόπησης, επάκτια ραντάρ με δυνατότητα επιτήρησης πέρα του ορίζοντα και τέλος έξι υπερσύγχρονα υποβρύχια τύπου Type214 TN.
Η Τουρκία εξαιτίας της γεωπολιτικής της θέσης διαθέτει ήδη ένα μεγάλο δίκτυο αγωγών (Μπακού- Τιφλίδα- Τσεϊχάν, Κιρκούκ- Τσεϊχάν, Blue Stream, Ελλάδα- Τουρκία) και κινείται για να το διευρύνει με νέες οδούς μεταφοράς ενεργείας. H Άγκυρα έχει υπογράψει με το Αζερμπαϊτζάν συμφωνία για την κατασκευή του Trans-Anatolia (ΤΑΝΑP) για να μεταφέρει το φυσικό αέριο της Κασπίας Θαλλασας στην τουρκική επικράτεια και από εκεί μέσω του Trans-Adriatic Pipeline (TAP) στις ευρωπαϊκές αγορές.
Η υλοποίηση του ΤΑΝΑP θα κοστίσει 7 δις. δολάρια και η αρχική δυνατότητα μεταφοράς φυσικού αερίου υπολογίζεται σε 16 δις. κυβικά μέτρα (bcm) το χρόνο που μπορεί να αυξηθεί και σε 31 bcm. Οι ολοένα αυξανόμενες ανάγκες της Τουρκίας εκτιμάται ότι θα ανέλθουν μέχρι το 2020 στα 70 bcm φυσικού αερίου το χρόνο . Σημαντικός θεωρείται για τα τουρκικά ενεργειακά συμφέροντα και ο αγωγός φυσικού αερίου Ταμπρίζ – Άγκυρας που συνδέει το Ιράν με την Τουρκία και της δίνει την ευκαιρία να επωφεληθεί από την εξαγωγή ενεργειακών πηγών από το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν προς τις ευρωπαϊκές αγορές.
Η Τουρκία έχει συνάψει στενές σχέσεις και με την Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση (KRG) του Βορείου Ιράκ για να αποκτήσει πρόσβαση σε ενεργειακές πηγές. Ο στόχος της Άγκυρας είναι να προμηθευτεί πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε σχετικά ανταγωνιστικές τιμές και για αυτό απέρριψε τις εκκλήσεις της κεντρικής κυβέρνησης της Βαγδάτης να σταματήσει τη συνεργασία της με την KRG για συμφωνίες που αφορούν υδρογονάνθρακες. Η κυβέρνηση της Άγκυρας υπέγραψε νέα συμφωνία με την Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση βάση της οποίας 300.000 βαρέλια πετρελαίου τη μέρα (bpd) από το Κιρκούκ θα εξάγονται από τον αγωγό που διέρχεται από το κουρδικό έδαφος προς την Τουρκία.
Ωστόσο η ενεργειακή στρατηγική της Άγκυρας εμφανίζεται ιδιαίτερα τρωτή απέναντι στην ενεργειακή συμμαχία Ισραήλ και Κύπρου στη ανατολική Μεσόγειο, σε μια περίοδο που οι τούρκο- ισραηλινές σχέσεις παραπαίουν και η πολιτική «των μηδενικών προβλημάτων» με τις γειτονικές χώρες της Μέσης Ανατολής δεν λειτουργεί.

Ελλάδα και εθνική ενεργειακή στρατηγική

Η Ελλάδα από την πλευρά της, κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εισέρχεται δυναμικά στην νέα ενεργειακή σκακιέρα με στόχο να συμβάλει στο περιορισμό της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από τη Ρωσία με : (α) τον αγωγό φυσικού αερίου Trans-Adriatic Pipeline (TAP), θεμέλιου λίθου του Νότιου Ενεργειακού Διαδρόμου και (β) με την προοπτική να διαδραματίσει ρόλο στην μεταφορά του φυσικού αερίου της ισραηλινής και της κυπριακής ΑΟΖ προς τις Ευρώπη.
Η κυβέρνηση της Αθήνας θα πρέπει να ξεκινήσει στην Ευρώπη μια δυναμική εκστρατείας ενημέρωσης στα κέντρα λήψης αποφάσεων καθώς και της κοινής γνώμης με απώτερο στόχο την ανάδειξη της σημασίας και του ρόλου της χώρας μας στο οικοδόμημα της ενεργειακής ασφάλειας της ευρωπαϊκής ηπείρου. Επιπρόσθετα οι ελληνικές αρμόδιες αρχές θα πρέπει να δημιουργήσουν μηχανισμούς ασφαλείας των ενεργειακών ζωτικών υποδομών στέλνοντας ένα μήνυμα υπευθυνότητας στην Ευρώπη.
Τέλος το πιο σημαντικό από όλα είναι η διαμόρφωση και υλοποίηση μιας εθνικής πολιτικής – ενεργειακής στρατηγικής και ασφαλείας η οποία θα δεσμεύει διαχρονικά όλες τις πολιτικές δυνάμεις και τις κυβερνήσεις Δεν υπάρχει χειρότερο μήνυμα προς την Ευρώπη αναφορικά με την ενεργειακή της ασφάλεια από την πολυδιάσπαση των απόψεων του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Το ζήτημα είναι ιδιαίτερο σοβαρό για τη χώρα μας και δεν χωρούν μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις οι όποιες βασίζονται τις περισσότερες φορές σε ιδεοληψίες και στερεότυπα. Η ανάγκη για την επίτευξη εθνικής συμφωνίας αναφορικά με την ενεργειακή ασφάλεια της Ελλάδας και της Ευρώπης είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία αφού τα οφέλη τόσο για το κράτος όσο και για τους πολίτες από αυτές τις επενδύσεις θα είναι πολλαπλά, τόσο σε όρους εσόδων για το κράτος όσο και σε ορούς χαμηλού ενεργειακού κόστους για τους έλληνες καταναλωτές.

Η στροφή του Πούτιν στην ενέργεια...

Η μονοήμερη επίσκεψη του Πούτιν στην Άγκυρα αποδείχθηκε ότι μόνο τυπική δεν ήταν. Η ανακοίνωση του Ρώσσου προέδρου πως το σχέδιο του « SouthStream» ναυαγεί ολοκληρωτικά, σηματοδοτεί και μια στροφή της πολιτικής της Μόσχας προς την Δυτική Ευρώπη.
Η Ρωσσία, καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης από τον Πούτιν, ευελπιστούσε ότι εντέλει θα μπορούσε να αποκτήσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση προνομιακές σχέσεις. Ήλπιζε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες θα οδηγούνταν, λόγω των οικονομικών τους αναγκών, σε χειραφέτηση από την επιρροή των ΗΠΑ. Και πράγματι, με βασικό όπλο την ενέργεια η Ρωσσία κέρδισε σημαντικά ερείσματα. Στην πραγματικότητα, όμως, υπολόγισαν λάθος. Η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να διατηρεί επί της Γερμανίας, αλλά και των περισσότερων κρατών μελών της ΕΕ, τον έλεγχο στις στρατηγικές τους επιλογές. Και αυτό το κατορθώνουν, πρωτίστως, μέσω της ταύτισης ποικίλων συμφερόντων με τις οικονομικές και πολιτικές τους ελίτ. Η διασύνδεσή τους είναι τόσο στενή που η πέρα από το επιτρεπτό απόκλιση προκαλεί ζημία για τις ίδιες. Αλλά και στην περίπτωση που εκδηλωθούν διαθέσεις αυτονόμησης, πάλι ελεγχόμενοι «εσωτερικοί μηχανισμοί» επαναφέρουν την «τάξη» -η Ελλάδα είχε ανάλογη πρόσφατη εμπειρία. Βέβαια, πάντα υπάρχει και το τελευταίο χαρτί: όταν η Ρωσσία αύξησε τη δραστηριότητά της ως προς την ενεργειακή της διείσδυση προς την Ευρώπη, που μαστίζεται από την οικονομική κρίση, ήλθε και η ώρα του πολέμου –στην Ουκρανία.

Ακόμη και την υστάτη, όμως, ο Πούτιν ήλπιζε ότι η Ευρώπη, και ιδιαίτερα η Γερμανία, θα είχε διαφορετική προσέγγιση από τις ΗΠΑ. Γι’ αυτό μάλλον κράτησε και στο ζήτημα της ανατολικής Ουκρανίας πολύ περισσότερο συγκρατημένη στάση απ’ ότι θα ήθελε. Για να δώσει το περιθώριο σε χώρες της Ε.Ε. να αποστασιοποιηθούν ουσιαστικά από τη σκληρή γραμμή. Αυτό δεν έγινε. Το Βερολίνο στοιχήθηκε πίσω από τους Αμερικανούς. Οι τελευταίοι δε στον «πόλεμο των Βαλκανίων» κέρδισαν, μέσω των πρόσφατων εκλογών, τη χώρα-κλειδί Βουλγαρία, απ’ όπου θα περνούσε ο « South Stream». Ο Πούτιν από την Άγκυρα αναφέρθηκε ιδιαίτερα σε αυτήν και με σκληρά λόγια: «Αν η Βουλγαρία έχει χάσει τη δυνατότητα να συμπεριφέρεται ως κυρίαρχο κράτος, ας ζητήσει από την Κομισιόν τα χρήματα από το χαμένο κέρδος που θα είχε», δηλαδή 400 εκατομμύρια ευρώ ετησίως από τη μεταφορά φυσικού αερίου.
Οι δηλώσεις του βεβαίως αφορούσαν όχι μόνον την αδύναμη Σόφια αλλά και τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που δεν τόλμησαν να αντιταχθούν στην Αμερική και προχώρησαν σε κυρώσεις εναντίον της Ρωσσίας λόγω της προσάρτησης της Κριμαίας. Και να τις προειδοποιήσει και για τα πιθανά προβλήματα που θα προκύψουν από την εξάρτησή τους από το «δυτικό διάδρομο», τους αγωγούς που περνούν από την Ουκρανία.
Από εκεί και πέρα ξεκινά η νέα στρατηγική της Μόσχας. Τα δώρα προς την Τουρκία,
· ο στόχος των 100 δις δολ. στις εμπορικές τους συναλλαγές,
· η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού του Ακούγιου, 20 δις.δολ. ιδίοις εξόδοις,
· η αύξηση της ποσότητας φυσικού αερίου κατά 13 δις. κ.μ. που της διοχετεύει μέσω του Blue Stream και
· η έκπτωση της τιμής του κατά 6% από 1.1.15 που μπορεί να φθάσει έως 15%, αλλά πρωτίστως
· ο νέος αγωγός που θα φθάνει στα ελληνο-τουρκικά σύνορα (!) με κατασκευή κόμβου που μπορεί να διοχετεύει αέριο στα Βαλκάνια και στην νότια Ευρώπη,
συνιστούν επιθετικές ρωσσικές κινήσεις, με αλλαγή μετώπου.
Οι συμφωνίες Πούτιν-Ερντογάν είναι συνέχεια της «ανατολικής» στροφής της Ρωσσίας, που ήδη ξεκίνησε με τις συμφωνίες με την Κίνα. Σε αυτή τη αλλαγή προσανατολισμού, χωρίς άλλο, συνέτειναν οι αμερικανικές πιέσεις, οι κυρώσεων, η πτώση των τιμών του πετρελαίου και η μεγάλη υποτίμηση του ρουβλίου. Η ανάγκη εναλλακτικών αγορών και αποφυγής του οικονομικού αποκλεισμού συνιστά επομένως ζωτική ανάγκη για τη Μόσχα. Η περαιτέρω αναμονή από πιθανές ευνοϊκές πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη είναι επιζήμια. Αυτό δεν σημαίνει, βεβαίως, ότι δεν θα είναι παρούσα αν αυτές συμβούν στο μέλλον.
Από την άλλη, αν η Ευρώπη είναι ελεγχόμενη, η Τουρκία -που μη λησμονούμε ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ και αυτό έχει τη σημασία του για το πλαίσιο της σχέσης με τη Ρωσσία- έχει καταστεί, λόγω της αμερικανικής πολιτικής, ανεξέλεγκτη. Η πολιτική του νεο-οθωμανισμού κινείται σε δικές της συνισταμένες, ανεξάρτητες από τις επιδιώξεις των ΗΠΑ και της Δύσης. Τώρα, ασφαλώς, η Ουάσιγκτον καλείται να λύσει ένα πολύ δυσκολότερο κουβάρι από την μικρή και κατεστραμμένη Βουλγαρία ή την επίσης μικρή και υπό επιτροπεία Ελλάδα. Η αξία της Τουρκίας για τη διευθέτηση των προκλήσεων της Μέσης Ανατολής είναι αναμφίβολη. Και ο «σουλτάνος» έχει δική του ατζέντα. Η οικονομική ανάπτυξη είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ευόδωση των σχεδίων των Ερντογάν-Νταβούτογλου.
Έτσι, Πούτιν και Ερντογάν έβαλαν στην άκρη τις τεράστιες διαφορές τους, όπως για τον πόλεμο στη Συρία και τους Τάταρους της Κριμαίας. Σε αυτά και οι δύο γνωρίζουν ότι είναι και θα παραμείνουν αντίπαλοι.

Για την Ελλάδα -της τρόικας, της οικονομικής δυσπραγίας και της πολιτικής αβεβαιότητας- οι εξελίξεις αυτές είναι τουλάχιστον ανησυχητικές. Αυτό δεν αφορά τη στάση της Ρωσσίας απέναντι στην Ελλάδα και στην Κύπρο, καθώς αυτή δεν προβλέπεται να αλλάξει λόγω των στενότερων οικονομικών σχέσεων της Μόσχας με την Άγκυρα. Σχετίζεται, όμως, με την αναβάθμιση της Τουρκίας. Ως εκ τούτου, προκύπτουν εύλογα ερωτηματικά γιατί επιλέχθηκε σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία –και με το «Μπαρμπαρός» πάντα στην Κύπρο- να επισκεφθεί ο Νταβούτογλου την Αθήνα. Ίσως ακόμη μια λάθος εκτίμηση, μετά από αυτήν για την κατάσταση της οικονομίας και των διαθέσεων των δανειστών απέναντι της κυβέρνησης.