Σε πεδίο άγριας σύγκρουσης ΗΠΑ – Ρωσίας για τα ενεργειακά κινδυνεύει να μετατραπεί η Ελλάδα, με αφορμή τη δρομολογούμενη από την κυβέρνηση ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ.
Με μια παρέμβαση η οποία δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών, η Ουάσινγκτον έστειλε μήνυμα στην Αθήνα ότι δεν επιθυμεί να περάσει η ΔΕΠΑ σε ρωσικά χέρια, προκαλώντας προβληματισμό στο Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Εξωτερικών, καθώς είναι σαφές πλέον ότι οι χειρισμοί από εδώ και πέρα θα είναι εξαιρετικά δύσκολοι.
Η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Βικτόρια Νιούλαντ, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και το ρωσικό ενδιαφέρον, εξέφρασε εμμέσως πλην σαφώς την αμερικανική αντίθεση.
«Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν ανοιχτές και διαφανείς εμπορικές συζητήσεις και διαπραγματεύσεις στα θέματα της ενέργειας στη Μεσόγειο.
Προφανώς, είναι μια κυρίαρχη απόφαση για την Ελλάδα, όπως θα ήταν για οποιαδήποτε χώρα σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για το είδος των ρυθμίσεων στα θέματα ενέργειας που επιθυμεί να κάνει σε εμπορική βάση.
Στην περίπτωσή της, η Ελλάδα πρέπει να συμμορφωθεί με τη δική της εθνική νομοθεσία και με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό που συμβουλεύουμε όλες τις χώρες είναι να έχουν διαφορετικές πηγές εφοδιασμού για τις εθνικές ενεργειακές τους ανάγκες, έτσι ώστε να μην μπορούν να κρατούνται όμηροι»…
Σε συνέχεια της ερώτησης, «αν η αμερικανική κυβέρνηση φοβάται ότι η Ελλάδα θα καταστεί όμηρος της Ρωσίας στα θέματα της ενέργειας», η Νιούλαντ απάντησε ότι «είναι ένα γενικό σχόλιο σχετικά με την πολιτική μας οπουδήποτε στον κόσμο».
Οι ισορροπίες που πρέπει να τηρήσει η Ελλάδα είναι περίπλοκες. Η (κρατική στην ουσία) ρωσική Gazprom έχει καταθέσει πρόταση, στο πλαίσιο του διαγωνισμού, η οποία ξεπερνά το 1,5 δισ. ευρώ ενώ και η άλλη ρωσική εταιρία, η Sintez, του δισεκατομμυριούχου Λεονίντ Λεμπέντεφ, η οποία δεν είναι κρατικά ελεγχόμενη, επίσης προσφέρει ανάλογο τίμημα.
Οι άλλες εταιρίες που συμμετέχουν στο διαγωνισμό είναι οι ελληνικές κοινοπραξίες Μ&Μ Gas, η οποία θέλει μόνον τη ΔΕΠΑ, και η ΓΕΚΤΕΡΝΑ-ΡΡ Fund, που θέλει μόνον τ ΔΕΣΦΑ, καθώς και η αζέρικη κρατική εταιρία φυσικού αερίου SOCAR.
Αρμόδιες πηγές έλεγαν στον «Ε.Τ.» ότι η υψηλή προφορά της Gazprom δεν οφείλεται μόνο στο ενδιαφέρον για τη ΔΕΠΑ, αλλά φανερώνει την πρόθεση των Ρώσων να είναι παρόντες στην «επόμενη ημέρα» στην Ελλάδα, όταν θα αρχίσει η αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου. «Με αυτό το ποσό που προσφέρουν δεν θέλουν να αγοράσουν μόνο τη ΔΕΠΑ, θέλουν να επενδύσουν σε μια χώρα μελλοντική παραγωγό φυσικού αερίου και πετρελαίου», σημείωναν οι ίδιες πηγές.
Το μεγάλο αυτό ποσό δεν είναι εύκολο να αγνοηθεί από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία ψάχνει απεγνωσμένα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις, ούτε τυχόν αποκλεισμός της Gazprom από το διαγωνισμό, όπως στην ουσία ζητούν οι ΗΠΑ (αλλά και οι Βρυξέλλες με πρόσχημα ότι η ρωσική εταιρία παραβιάζει τους κοινοτικούς κανόνες ανταγωνισμού) θα είναι χωρίς βαριές διπλωματικές συνέπειες στις ελληνορωσικές σχέσεις. Η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία είναι ήδη μεγάλη και οι Αμερικανοί βλέπουν στην επιδίωξη των Ρώσων να αποκτήσουν τη ΔΕΠΑ και προνομιακή θέση στην Ελλάδα ακόμα μια στρατηγική κίνηση της Μόσχας με στόχο να διευρύνει τον ενεργειακό έλεγχό της στη «γηραιά ήπειρο». Το παιχνίδι είναι μεγάλο και υπερβαίνει την ελληνική υπόθεση, η οποία είναι κομμάτι του ευρύτερου γεωπολιτικού ανταγωνισμού. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση θα κληθεί να λάβει δύσκολες αποφάσεις.
Η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ εν τω μεταξύ δεν έμεινε στην περίπτωση της ΔΕΠΑ. Ερωτηθείσα για τις τουρκικές αντιδράσεις σχετικά με την αξιοποίηση των κυπριακών κοιτασμάτων και την ενεργειακή συνεργασία Κύπρου – Ισραήλ, φρόντισε να «συμμεριστεί» την τουρκική επιχειρηματολογία, κάνοντας λόγο για «εξίσου» μοίρασμα με τους Τουρκοκυπρίους των φυσικών πόρων του νησιού:
«Οπως έχουμε δηλώσει από καιρό, υποστηρίζουμε το δικαίωμα της Κύπρου να διεξαγάγει έρευνες στις υπεράκτιες περιοχές της. Φυσικά, μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, υποστηρίζουμε σθεναρά την κυπριακής ιδιοκτησίας διαπραγματευτική διαδικασία που διεξάγεται υπό τις καλές υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών και την προσπάθεια να επανενωθεί το νησί σε διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι το πετρέλαιο του νησιού και το φυσικό αέριο, όπως και όλοι οι πόροι του, θα πρέπει να μοιράζονται εξίσου μεταξύ των κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής λύσης».
Λάμπρος Καλαρρύτης στον Ελεύθερο Τύπο
