Ένα αγγλοσαξωνικό ανέκδοτο έχει ως εξής: μέσα σε μία μεγάλη τάφρο έχουν πέσει μηχανικοί, δικηγόροι, γιατροί και οικονομολόγοι και διαβουλεύονται τον τρόπο για να βγουν έξω από την τάφρο. Αρχικά οι μηχανικοί προτείνουν να σχηματιστεί μία ανθρωπογενής πυραμίδα, ώστε ένας – ένας να αρχίζουν να βγαίνουν έξω από την τάφρο. Οι γιατροί πάνω στο σχέδιο αυτό επισημαίνουν την ανάγκη της κατανομής των βαρών των ανθρωπίνων σωμάτων ( οι πιο βαρείς χαμηλά στη βάση, οι πιο ελαφριοί στην κορυφή). Οι δικηγόροι προτείνουν να υπογράψουν ένα συμβόλαιο αυτοί που θα βγαίνουν έξω, να τραβάνε και τους υπόλοιπους. Και έρχεται και η σειρά των οικονομολόγων, οι οποίοι λένε το εξής καταπληκτικό: Ας υποθέσουμε ότι έχουμε σκάλα και βρεθήκαμε έξω από την τάφρο. Τότε θα αρχίσουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση, την ανάπτυξη κλπ μπλα – μπλα, και η ουσία είναι ότι βρίσκονται ακόμη μέσα στην τάφρο!
Το πόσες ομοιότητες έχει το ανέκδοτο αυτό με τη σημερινή κατάσταση της χώρας, που μετά από 5 χρόνια σκληρής λιτότητας εμπιστεύτηκε μαθητευόμενους μάγους της οικονομίας που είχαν ως στόχο να χακάρουν τα ΑΦΜ και να δημιουργήσουν εκ του μη όντος παράλληλο νόμισμα και παράλληλη τράπεζα, το αφήνω στη διακριτική ευχέρεια του αναγνώστη…
Αφού κουραστήκαμε επί 6 μήνες από διαλέξεις οικονομολόγων και καθηγητών της θεωρίας των παιγνίων, για τη βιωσιμότητα του χρέους και αφού ανακαλύψαμε ότι το εναλλακτικό σχέδιο ήταν το plan dou στο Χολαργό και το χακάρισμα στη γραμματεία εσόδων, ήρθε η ώρα να κάνουμε μία αποτίμηση της σκληρής και οδυνηρής πραγματικότητας. Η χώρα πλέον έχοντας μία μίνι πτώχευση και στον ιδιωτικό τομέα λόγω των capital controls που επέβαλαν οι ερασιτεχνικοί χειρισμοί μετατρέπεται με βίαιο τρόπο και μετασχηματίζεται σε μία δημοκρατία λατινοαμερικάνικου τύπου. Ελάχιστοι ολιγάρχες που έχουν φυγαδεύσει τα χρήματα στο εξωτερικό και συγκροτούν το κόμμα της δραχμής και πολλοί απελπισμένοι έμποροι, χωρίς τζίρο και χρέη σε τράπεζες και εφορίες, άνεργοι του ιδιωτικού τομέα και κυρίως δημόσιοι υπάλληλοι με προνόμια και συντεχνίεςπου δεν θέλουν διαρθρωτικές αλλαγές, πιέζουν για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Επί του παρόντος δεν συγκροτούν ακόμη πλειοψηφία, αλλά όσο βαθαίνει η κρίση, χάρη στους ερασιτεχνικούς χειρισμούς στην οικονομία, θα πιέζουν ολοένα και περισσότερο και θα καταστήσουν μειοψηφία τους νοικοκύρηδες, εκείνους που έζησαν μετρημένο βίο χωρίς παράλογα ανοίγματα, τους ανθρώπους του μόχθου, αλλά και όσους με τη φοροδιαφυγή των προηγούμενων χρόνων άντεξαν στην κρίση. .
Στην Ελλάδα της πολυποίκιλης κρίσης σήμερα, έχουμε ανάγκη από μία επανάσταση του αυτονόητου και από μία θεώρηση του κόσμου τέτοια ώστε η χώρα μας να μην είναι ο ομφαλός της Γης… Ασφαλώς και χρεοκοπήσαμε, ηθικά, πολιτικά, κοινωνικά και φυσικά οικονομικά, αλλά δεν είμαστε οι μόνοι, ούτε οι νεφελίμ, οι σιωνιστές και οι μασόνοι αποφάσισαν να μας καταστρέψουν. Και φυσικά δεν είναι λύση το «ξανθό γένος», ούτε με δημοψηφίσματα διαγράφεται ένα χρέος 350 δις ευρώ…
Τι πρέπει να γίνει; Να πάψουμε οι πολίτες να είμαστε απαθείς δέκτες αυτού του είδους των παιγνίων που παίζονται στην πλάτη μας με παράλογα και παράξενα σχέδια κερδοσκόπων που χρησιμοποιούν τη χώρα ως εργαστήρι για να πλουτίζουν. Ρώσοι μεγιστάνες από τη μια, μαύρο χρήμα, κερδοσκοπικά παίγνια από νομπελίστες οικονομολόγους και ξένα funds, όλοι μας έχουν ως πειραματόζωα και αναπτύσσουν θεωρίες στου κασίδη το κεφάλι…. Να απαιτήσουμε θεσμική θωράκιση και διαφάνεια σε κάθε λογής προμήθειες, ή έργα. Να συνειδητοποιήσουμε ότι η μικροκατεργαριά η δική μας (στη φοροδιαφυγή, στη μικρο-παρανομία κλπ) νομιμοποιεί πολιτικά και ηθικά τους μεγάλους κατεργάρηδες.
Να αλλάξουμε εν ολίγοις κουλτούρα και νοοτροπία απέναντι σε αυτό που ονομάζουμε κράτος και δημόσια σφαίρα. Να κάνουμε τη δική μας επανάσταση όχι εν όπλοις, αλλά επανάσταση στον κόσμο των ιδεών, της συλλογικότητας, να γίνουμε εν ολίγοις αντικομφορμιστές, να διεκδικήσουμε ρήξη με το κακό παρελθόν που μας έφερε στην κατάσταση της χρεοκοπίας και όχι τη διαιώνισή του…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου